Οι «στιγμές» ενός κοσμοκαλόγερου


Ο κοσμοκαλόγερος, ο μποέμ λογοτέχνης, ο «άγιος» των ελληνικών γραμμάτων και οι ήρωες των έργων του «αποτυπώνονται στον καμβά» από 80 καλλιτέχνες, στο πλαίσιο των πολλών και διαφορετικών εκδηλώσεων που διοργανώνονται φέτος για την επέτειο των εκατό χρόνων από τον θάνατό του.

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ήταν αναμφισβήτητα μια φιγούρα διαφορετική από εκείνες που η ελληνική λογοτεχνία έχει γεννήσει.

Ασυμβίβαστος και χωρίς κανένα ενδιαφέρον να ακολουθήσει τις κοινωνικές νόρμες της εποχής, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης υπήρξε ένας ιδιόρρυθμος και εκκεντρικός τύπος της Αθήνας των αρχών του 20ού αιώνα.

Γεννημένος στη Σκιάθο, πέρασε στο νησί τα παιδικά του χρόνια και βρέθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει Θεολογία ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του. Η μοίρα του και οι προσωπικές του φιλοδοξίες τον έφεραν στα σκαλοπάτια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, ούτε και εκεί όμως βρήκε την ηρεμία που αναζητούσε. Εγκατέλειψε τις σπουδές του όταν συνειδητοποίησε ότι δεν του προσέφεραν τίποτα και ξεκίνησε να ασχολείται με τη συγγραφή.

Τα πρώτα έργα του δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες της εποχής, γεγονός που τον έκανε ευρέως γνωστό στους συγγραφικούς κύκλους. Βέβαια δεν ήταν μόνο η συγγραφική του σοδειά ο λόγος που το όνομά του συζητιόταν στα λογοτεχνικά καφενεία.

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ήταν «διαφορετικός». Οταν δεν έγραφε για τους ταπεινούς και βασανισμένους ήρωες των βιβλίων του -χαρακτήρες που τόσο συχνά συναντά ο αναγνώστης στα έργα του-σύχναζε στα καφενεία του κέντρου, πάντα μόνος, κυριολεκτικά απομονωμένος από τους υπολοίπους. Σταύρωνε τα χέρια του και ονειροπολούσε. Ετσι κατάφερε να τον απαθανατίσει ο Παύλος Νιρβάνας, στη μοναδική φωτογραφία που τον απεικονίζει.

Ο τόπος όπου έβρισκε καταφύγιο ωστόσο ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ήταν το πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στην Πλάκα. Σε αυτό το γραφικό μέρος στην καρδιά της Αθήνας εκκλησιαζόταν αλλά και έψελνε συντροφιά με τον Σκιαθίτη συντοπίτη και λογοτέχνη Αλέξανδρο Μωραϊτίδη. Μάλιστα εξαιτίας του Παπαδιαμάντη αλλά και της εξαίσιας φωνής του εκκλησιάζονταν στο συγκεκριμένο εκκλησάκι και άλλες εμβληματικές μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας, όπως οι Παύλος Νιρβάνας, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Γεράσιμος Βώκος.

Στο πλαίσιο της επετείου των 100 χρόνων από τον θάνατό του και λίγο προτού φύγει η χρονιά, το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων διοργανώνει ένα αφιέρωμα προς τιμήν του κορυφαίου Σκιαθίτη συγγραφέα. Πρόκειται για τη μεγάλη ομαδική εικαστική έκθεση, η οποία εγκαινιάζεται την 1η Δεκεμβρίου με την επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ιριδος Κρητικού.

Περίπου ογδόντα καλλιτέχνες -καταξιωμένοι αλλά και ανερχόμενοι-δημιούργησαν επιτοίχια και γλυπτά έργα με αφετηρία τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, επιχειρώντας να διεισδύσουν σε μικρές πτυχές της ζωής και του έργου του· να μιλήσουν δηλαδή για τον ιδιόρρυθμο και μποέμ τύπο, εκείνο τον φτωχό λογοτέχνη που απαρνήθηκε τα πλούτη, τον βαθιά θρησκευόμενο συγγραφέα και περιπατητή του Ψυρρή, τον άνθρωπο που υπήρξε τακτικός ψάλτης του Αγίου Ελισσαίου στην Πλάκα, τον χρήστη μιας σπάνιας ιδιωτικής γλώσσας, που συνδύαζε στοιχεία από τη δημοτική και την καθαρεύουσα. Ανάμεσα στα έργα ξεχωρίζουν το πορτρέτο του Παπαδιαμάντη διά χειρός Χαρίτωνος Μπεκιάρη (έργο του 1911), το κολάζ της «Φόνισσας» και η «Τσοβλοβίκαινα», η ηρωίδα του έργου «Συντέκνισσα» του 1903.

Στην έκθεση συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι Σάββας Γεωργιάδης, Ελιάννα Προκοπίου, Πάβλος Χαμπίδης, Στάθης Φλώρος, Μίλτος Παντελιάς, Κώστας Παππάς, Ελευθερία Τσέικο.

Info: Η έκθεση-αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη ξεκινά την 1η Δεκεμβρίου και φιλοξενείται στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα» (Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης, Θησείο). Εως τις 23 Δεκεμβρίου.

Γιώτα Βαζούρα